Nieuws
Bart van Wijk
2 minuten leestijd
ingezonden reactie

‘Dat gaat wel vaker mis’

Plaats een reactie

Het is zaterdag rond het middaguur als ik de kanariegele visiteauto glibberend van het woonerf in Duivendrecht rijd. Mijn dagdienst is al een paar uur bezig en de eerste ‘exacerbatie COPD met een pneumonie’ hebben we al achter de rug. Een typisch winters ziektebeeld. Plots gaat de telefoon. De arts pakt notitieblok en pen en ik druk op een knop op het stuur om de telefoon op te nemen: ‘Chauffeur zuidoost, met Bart’.

Aan de andere kant van de lijn klinkt de wat chaotische stem van een van de assistenten. Ze heeft een spoedrit voor ons. ‘Bart, jullie moeten nú met toeters en bellen naar zuidoost. Het verzorgingshuis heeft gebeld en een van hun patiënten heeft een heel lage pols, een heel lage bloeddruk en reageert niet goed.’
Terwijl ik de snelste weg naar het opgegeven adres bedenk, noteert de arts alle gegevens. Enigszins bezorgd kijkt hij naar de weg en weer naar mij. ‘Wel voorzichtig alsjeblieft’ lees ik van zijn gezicht. Zonder al te veel problemen stuur ik de auto met gezwinde spoed en loeiende sirene door de sneeuw. Binnen 10 minuten zijn we bij het verzorgingshuis.

De dokter rent naar binnen, terwijl ik alle benodigdheden pak: spoedtas, BLS-tas, zuurstof en AED. Eenmaal binnen dirigeert de receptionist ons naar de derde etage. Daar woont de persoon in kwestie. We stormen de opgegeven kamer binnen. Onze gehaastheid maakt daar plaats voor verwarring. Waar is de spoed? Er is geen verzorgende te bekennen. De radio staat zacht aan en de bewoner kijkt ons, vanuit zijn bed, vol verbazing aan. De oude baas is duidelijk overrompeld en net zo in de war als wij. Toch maar even de pols voelen. 80. Regulair. Hmm. Onze verwarring verandert in irritatie. Waar moeten wij dan heen?

Terwijl de dokter naar de post belt, komt er hulp uit onverwachte hoek. De oude man in bed zegt: ‘Oh, jullie moeten hierboven zijn. Hij heeft dezelfde achternaam. Dat gaat wel vaker mis.’
Ik glimlach, bedank hem en snel gaan we naar boven. Een etage hoger in de kamer van zijn naamgenoot treffen we een patiënt aan die klinisch wel aan de omschrijving voldoet en beginnen we ons werk. De man wordt ingestuurd.
Enkele weken later kom ik nogmaals op hetzelfde adres. Beide heren zijn binnen een week na elkaar overleden.

Bart van Wijk

Meer publicaties in Ingezonden


beeld: Thinkstock
beeld: Thinkstock
ingezonden reactie
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.