Blog Avin - Penis-ebola

Anesthesioloog over patiënt: ‘And really, after five minutes of talking to you in pre-op, I wanted to punch you in the face and man you up a little bit.’ 
Anesthesioloog tegen assistente na constateren van een huiduitslag bij de patiënt: ‘Just make sure you’re gowned up. We don’t want you to accidentally rub up against it. Some syphilis on your arm or something. It’s probably tuberculosis in the penis, so you’ll be all right.’
Mdl-arts mengt zich erin: ‘As long as it’s not ebola, you’re okay.’
Anesthesioloog: ‘Penis-ebola, haha!’

Klinkt dit als een slechte grap? Ja. Is dit echt gebeurd? Ja. 
Een tijd geleden is er enorme ophef geweest over een Amerikaans team van artsen dat tijdens een colonoscopie het hierboven genoemde gesprek voerde. Je hoort dit soort verhalen wel eens voorbijkomen vanuit patiëntperspectief. Met hoofdletters staat er dan in een op sensatie gericht tijdschrift: ‘Ik hoorde en voelde alles wat de artsen deden.’  ‘Het was een nachtmerrie! Ik wilde schreeuwen dat ik alles voelde, maar mijn mond ging niet open.’ Deze patiënt was wel onder narcose, maar had dit gesprek per ongeluk opgenomen met zijn telefoon (mijn broer beweert stellig dat het niet per ongeluk was opgenomen, omdat tijdens een colonoscopie geen mobieltjes meegenomen mogen worden. De waarheid moet ik nog onderzoeken). Type ‘penis ebola’ in op google en je krijgt helemaal niks over ebola te zien. In plaats daarvan komen de namen en foto’s van de artsen, inclusief links naar hun Facebook-pagina tevoorschijn. Je zou bijna medelijden met ze krijgen.

In juni ben ik naar de VvAA Student Event in Burgers’ Zoo geweest, waar een inspiratiesessie werd gegeven door Salmaan Sana, een van de oprichters van Compassion for Care. De introductie begon met de geluidsopname van dit gesprek.  De grote vraag hierbij was: waarom zeggen de artsen dit in hemelsnaam?

Dit bracht ons tijdens de inspiratiesessie bij een TED-talk dat ging over Why? How? What? (TED-talks zijn korte filmpjes over onderwerpen die je aanzetten tot discussie en nadenken).
‘What?’ geeft aan wát je doet .
‘How?’ geeft aan hóe je iets doet.
‘Why?’ geeft aan waaróm je iets doet.

We discussieerden over ‘why?’, over de beweegredenen van de benoemde artsen en kwamen tot de conclusie dat velen van ons weleens iets gezegd hebben zonder echt na te denken over het waarom.

Onze beweegredenen om ooit aan deze opleiding te beginnen vergeten we gelijk als de zoveelste patiënt vervelend doet over een antibioticarecept. Situaties zoals hierboven beschreven kunnen dan ontstaan, omdat we onze ‘waarom doe ik dit?’ uit het oog verliezen. De grote tip van de spreker van de TED-talk: discover your why. Ga af en toe bij jezelf na waarom je iets doet of zegt. Dan heb je een goed gefundeerde uitspraak of actie, waar je geen spijt van krijgt.

Een tip die ik kan meegeven: check altijd eerst of de patiënt zijn telefoon aan heeft staan! Voor de goede orde: dat was een slechte grap. Grapjes maken over patiënten? Betreed dat terrein op eigen risico. Voor de geïnteresseerden onder ons: de betreffende patiënt heeft een vergoeding van 500.000 dollar ontvangen.

Avin

Meer blogs van Avin