Blog - Ziekenhuis besturen: multitasken met een glimlach

Neem een willekeurige dag. Die begint met een dagstart, gevolgd door exploitatiecommissie, managersoverleg, werkoverleg met de jurist, lunch met het stafbestuur, telefonisch contact met andere bestuurders en Achmea, overleg met het leerhuis, een jaargesprek, vergadering met de cliëntenadviesraad, verpleegkundige adviesraad, en veiligheidsraad… Tussendoor gauw de stukken doorlezen, mail beantwoorden en taken delegeren. En ‘s avonds natuurlijk een diner met een van de andere zorgverleners in de omgeving. Of een andere belanghebbende. Want allemaal vechten ze om een plekje in de overvolle agenda van de bestuurder.

‘Vergaderen’ is overigens: een korte toelichting en dan barst de discussie los. Want iedereen heeft zijn eigen belangen om te verdedigen: financieel, werk(plaats)gerelateerd of gewoon vanuit plichtsbesef of de achterban. En zelfs de bestuurder heeft soms conflicterende waardes, want levert die patiëntvriendelijke innovatie eigenlijk niet te veel extra werkdruk op voor de werknemer? En is die extra service voor de patiënt wel financieel haalbaar voor het ziekenhuis? Wat is de wettelijke norm? Even achterover leunen en de verschillende visies aanhoren. Maar wegdromen is er niet bij, want zodra de discussie stagneert kijkt iedereen de kant op van de bestuurder.
Maar het gaat verder. In een ronde door het ziekenhuis meldt een teamleider tussen neus en lippen door dat de website waarop sinds kort online afspraken gemaakt kunnen worden nog niet zo gepromoot wordt, omdat de doktersassistenten bang zijn om daarmee hun bestaansrecht te verliezen. En zo houdt besturen niet op bij het overtuigen van de stakeholders die directe zeggenschap en invloed hebben. De missie en visie, en de daaruit voortvloeiende werkwijze, veranderingen en innovaties, zullen tot in de diepste lagen moeten doordringen om de abstracte ideologieën concreet toegepast en zichtbaar te krijgen in de zorgpraktijk.

Besturen, het lijkt soms één groot politiek spel. Maar, terwijl de ministers één portefeuille hebben, delen de ziekenhuisbestuurders met z’n tweeën of drieën de talloze portefeuilles van het ziekenhuis. De gevolgen van een beslissing binnen het ene echelon, dringen zonder uitzondering door in de andere echelons, nog onafhankelijk van de tentakels die door alle lagen van zorg buiten het ziekenhuis reiken. Wat het spel verder boeiend houdt is de eeuwig veranderende wet- en regelgeving. Juist als het ziekenhuis zijn organisatie, patiëntenzorg en financiën op orde lijkt te hebben, worden bepaalde behandelingen wel of juist niet meer vergoed, volumenormen aangepast, de honoraria integraal onderdeel van het zorgproduct of wordt de fiscale regelgeving voor de medische professional gewijzigd. Kortom, ‘op orde’ betekent hooguit stilte voor de storm binnen deze sector.

Ondanks het feit dat stenen kopjes lekkerder drinken dan papieren bekers en een maatpak beter afkleedt dan een witte doktersjas, moet het werk van de ziekenhuisbestuurder niet onderschat worden. Schakelen, schipperen en polderen, maar dan wel met daadkracht, kennis en charisma. Multitasken, maar dan wel met een glimlach. Hoeveel mensen hebben al deze kwaliteiten in huis?

Kitty Roseboom, coassistent raad van bestuur Spaarne Gasthuis
kittyroseboom@live.nl

Meer publicaties in Ingezonden