Nieuws
Ingrid Lutke Schipholt
3 minuten leestijd
ouderen

Dat beloof ik

Plaats een reactie

Documentaire toont ambities jonge artsen

Met de woorden ‘Dat beloof ik’ eindigt het boek De co-assistent van Anne Hermans en daarmee begint de documentaire van regisseur Helmie Stil. Zeven jonge artsen vertellen daarin over hun ambities.

Iedereen wil een goede dokter zijn. Maar wat het precies inhoudt, is voor iedere arts verschillend. Zeven jonge dokters vertellen in de documentaire Dat beloof ik over hun werk, hun dromen en hun idealen. Interviews worden afgewisseld met beelden van hun werkplek of hun thuissituatie.



Het idee voor de documentaire, die begin deze maand in première ging, is van Ingrid-Emilie Wouterlood, docente communicatieve vaardigheden bij het UMC Utrecht. ‘Zesdejaars moeten een reflectie schrijven waarin ze onder meer aangeven welke waarden ze willen behouden. Ik wil weten of hun dat lukt.’



Vaak zijn toekomstverwachtingen van aankomend artsen gelijk. Maar er zijn accentverschillen. De één wil patiënten behandelen zoals hij zijn eerste patiënt behandelde. Een ander wil patiënten zorg en aandacht geven en ervaart de tijdsdruk als storend. En een derde wil parttime werken omdat het privéleven op de eerste plaats komt. ‘Als studenten afstuderen, zijn ze trots’, zegt Wouterlood. ‘Maar hoe vergaat het ze daarna? Houden de jonge dokters hun trots vast?



Wie wordt er de botte arts en hoe bewaken jonge artsen het evenwicht tussen werk en privé?’ Wouterlood kwam op het idee van de documentaire toen ze de Up Series zag, waarin de Britse regisseur Michael Apted elke zeven jaar dezelfde groep mensen portretteert. Ook de makers van Dat beloof ik willen de geportretteerden de komende jaren volgen.

Idealen


Dat beloof ik begint bij het afleggen van de eed van Hippocrates. Wouterlood: ‘Vanaf het afstuderen gebeurt er veel in het leven van jonge dokters. Ze zitten vol dilemma’s en idealen. Ze kiezen een opleiding, moeten vervolgens een opleidingsplaats bemachtigen, waaieren uit over het hele land en doen hun eerste werkervaring op. Tegelijkertijd gaan ze vaak samenwonen en krijgen kinderen.’



Documentairemaker Stil wist aanvankelijk bar weinig van de geneeskundestudie. Ze had vooroordelen. ‘Ik dacht dat geneeskundestudenten heel serieus waren. De eerste keer dat ik kennismaakte vroeg ik heel voorzichtig of ze wel eens uitgingen en alcohol dronken. Ze begonnen te lachen en het ijs was gebroken.’



Samen met Wouterlood koos ze de kandidaten uit voor de film. Daarna kozen ze aan de hand van gesprekken en gegevens de thema’s, zoals de angst om fouten te maken, (on)zekerheid, evenwicht tussen werk en privé. Deze thema’s komen ook aan de orde in de lessen communicatievaardigheden. ‘Maar’, zegt Wouterlood, ‘nu je het dokters zelf ziet vertellen, spreekt het meer aan.’



Het verbaasde Stil dat jonge artsen zoveel verantwoordelijkheid dragen. ‘Zelf ben ik in 2006 afgestudeerd en heb nu ook verantwoordelijkheden. Maar ik kan fouten maken zonder dat het een leven kost. Als artsen fouten maken, heeft dat meer consequenties. Ik vind het knap hoe zij daarmee omgaan.’ Verder verbaasde het Stil dat de jonge dokters aangaven dat ze wel eens onzeker waren. ‘Ik dacht altijd dat artsen heel zelfverzekerd waren. Deze mensen hebben allemaal een heel groot verantwoordelijkheidsgevoel.’



Dat beloof ik is in eerste instantie bedoeld voor genees­kundestudenten. De kans is groot dat alle geneeskunde­faculteiten deze film tijdens de opleiding laten zien. Verder wordt er nog onderzocht of de documentaire op televisie komt. Delen van de opnamen worden gebruikt als illustratiemateriaal bij KNMG-activiteiten op internet. De artsenorganisatie is namelijk één van de geldschieters.

Twijfelen


‘Het zou mooi zijn als we studenten met deze documentaire aan het denken zetten’, zegt Wouterlood. ‘Het is geen voorlichtingsfilm. Je moet het meer zien als discussiemateriaal. Studenten zullen de film zien als ze in hun masterfase terechtkomen. Dan moet je weten wat het betekent om dokter te zijn.’


Stil ziet een volgende editie al voor zich. ‘Het mooie van deze documentairereeks is dat je veranderingen in zowel beroeps- als privéleven kunt vastleggen. Ik denk dat sommigen gaan twijfelen over hun vak en anderen zullen zelfverzekerder worden. We hebben afgesproken dat we contact hebben wanneer er een omslagpunt is. Het is de bedoeling dat we eenmaal per jaar een interview opnemen en om de drie jaar een documentaire maken. Los daarvan vind ik het leuk om contact met ze te houden.’






In de documentaire zijn ook de jonge artsen Mienke Rijsdijk, Roy Verhage en Susan Meuleman te zien. Alle filmfragmenten vind je onder Multi > Dat Beloof Ik.


PDF van dit artikel

ouderen aios anios
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.