Differentiaaldiagnosen in je binnenzak
PDAs nog geen gemeengoed onder studenten
Steeds meer geneeskundestudenten en coassistenten hebben een PDA. Toch is het handige apparaatje op zakformaat nog niet echt ingeburgerd. Ze zijn vooral in trek bij liefhebbers van gadgets.
Met de nieuwste personal digital assistant (PDA) kun je bellen, smsen, e-mailen, muziek luisteren, films kijken, fotos maken, geluid opnemen en je kunt hem gebruiken als digitale agenda en autonavigatiesysteem. Maar voor geneeskundestudenten en coassistenten is ook een eenvoudigere versie al handig, omdat je er digitale boeken en naslagwerken op kunt downloaden. Vaak zijn die gratis of met korting te krijgen.
Met een druk op de knop zoek je vervolgens de dosering van een medicijn op in het apparaat. Dat levert zeeën van tijd op die je anders kwijt bent aan het doorbladeren van lijvige boekwerken. Bovendien is het - vooral tijdens de coschappen - best praktisch om met één apparaatje rond te lopen in plaats van met tien zakboeken en een stuk of wat protocollen.
Best handig, dachten ze ook bij het Onderwijscentrum van de afdeling Inwendige Geneeskunde van het LUMC in 2006. Maar is het ook zinvol om de PDA te integreren in het onderwijs? Om deze vraag te beantwoorden, kregen anderhalf jaar lang alle nieuwe coassistenten er één te leen. Bijna honderd coassistenten deden mee aan de pilot en driekwart van hen gaf aan later als arts zeker een PDA te gaan gebruiken.
Stafadviseur ICT en Onderwijs van het LUMC, Peter de Jong, denkt dat de apparaten prima zijn voor het raadplegen van bijvoorbeeld het Farmacotherapeutisch Kompas en kleine programmas waarmee coassistenten bijvoorbeeld waarden kunnen berekenen. Maar de PDA kan het leerboek niet vervangen. De digitale versies van de boeken zijn vaak uitgekleed. Soms ontbreken essentiële stukken tekst.
Leren nadenken
Studenten en coassistenten zouden ook programmas voor het stellen van diagnoses en differentiaaldiagnosen op de PDA kunnen zetten. De Engelstalige Diagnosaurus is bijvoorbeeld gratis op internet te downloaden en bevat meer dan duizend differentiaaldiagnosen. De Jong ziet liever niet dat coassistenten hun PDA gebruiken voor het stellen van diagnoses. Coassistenten moeten zelf leren nadenken. Ze moeten medische kennis in hun hoofd hebben.
Slechts acht coassistenten uit het onderzoek van De Jong hadden al een PDA voordat de pilot van start ging. Zij gebruikten de uitgeleende apparaten veel vaker dan coassistenten die er nog geen ervaring mee hadden. Eén van de conclusies uit het onderzoek was dan ook dat het misschien beter zou zijn om te wachten met het integreren van de PDA in het onderwijs tot meer beginnende coassistenten er zelf al één hadden aangeschaft.
Handige bestanden
Op internet kunnen geneeskundestudenten en coassistenten veel handige, al dan niet gratis bestanden downloaden, zoals de NHG-Standaarden en diverse medische boekwerken, zoals het Farmacotherapeutisch Kompas, de Merck Manual en het Acute Boekje. Engelstalige programmas zijn vaker gratis dan Nederlandse. Op fora voor cos en studenten circuleren tal van tips en trucs om gratis betaalde (en dus illegale) bestanden te downloaden.
PDAs zijn meestal uitgerust met één besturingssysteem, PalmOS of PocketPC. Bestanden kun je op één van die twee besturingssystemen lezen. Gelukkig zijn er softwaremakers die readers hebben ontwikkeld waarmee het mogelijk is om bestanden op verschillende PDAs te lezen. Deze e-readers zijn vaak gratis te downloaden.
Simone Paauw