Google-PubMed: 2-0
1 reactieMijn zwager stelde me laatst zo’n typische zwager-vraag: waarom stuurt de linkerkant van je hersenen de rechterhelft van je lichaam aan, en vice versa? Toeval? De hand van God? Evolutionair voordelig? Aangezien mijn begeleider van het coschap neurologie aan wie ik de vraag doorspeelde, me het antwoord schuldig moest blijven, ging ik zelf maar op zoek naar wetenschappelijke literatuur. Dit leidde tot het inzicht dat het mij al jaren ontbreekt aan een belangrijke competentie: efficiënt gebruikmaken van PubMed.
Om te beginnen heb ik de naam altijd al geschikter gevonden voor een medische bar dan voor een zoekmachine. Grappig genoeg kwam ik er laatst achter dat medische faculteitsvereniging MFVU dezelfde mening had en haar faculteitscafé ‘Pub Med’ heeft gedoopt. Briljant. Amsterdam loopt sowieso voorop als het gaat om spitsvondige namen voor faculteitscafés; zusje MFAS van de UvA heeft de ‘EpsteinBar’. Voor een lekker slaapmutsje zeg maar.
Maar vooral qua gebruiksgemak is PubMed niks voor mij. Dat kwam overigens al vóór het begin van mijn studie aan het licht, toen ik mezelf de opleiding probeerde binnen te smokkelen via decentrale selectie. Tijdens de selectiemiddag kregen we twee uur de tijd om in PubMed zoveel mogelijk van de opgegeven artikelen te vinden. Hoe het precies verliep herinner ik me niet meer, ik weet alleen dat ik na een halfuur geworstel wanhopig mijn toevlucht zocht tot Google, om daar via dezelfde zoektermen per direct de gevraagde artikelen op m’n digitale bordje voorgeschoteld te krijgen. Nu is met het gebruik van Google in wezen weinig mis, zolang je maar kritisch blijft over de bron van je artikel en niet per ongeluk uit het werkstuk van een 13-jarige citeert. Maar het vóelt niet echt wetenschappelijk. Het is een beetje hetzelfde als een arts die Wikipedia raadpleegt.
Wiki-spieken, ik zie het steeds meer om me heen gebeuren. Als patiënt heb je toch liever dat de kennis van je behandelaar uit dat dikke boek vol Latijnse woorden komt, in plaats vanaf die website die je gekke buurman ook gebruikt. Apart fenomeen blijf ik dat vinden.
Hoe dan ook, terug naar de vraag waar mijn avontuur mee begon: waarom kruisen zenuwbanen zich? Twee mislukte VPN-verbindingen, driehonderd verdwaalde muisklikken en vier verkeerde MeSH-termen verder geeft niet PubMed maar toch weer medisch metgezel Google me het verlossende antwoord. Ik vrees alleen dat ik daarvoor nu geen ruimte meer heb. Kijk, schoolvoorbeeldje cliffhanger! Volgende keer de wetenschappelijk verantwoorde uitleg. Brains…eh…, fingers crossed!
Victor Middelkoop,
vijfdejaarsstudent geneeskunde LUMC
Meer colums en blogs
Karin van der Hoorn e. a.
, Leiden
Met plezier hebben we kennis genomen van de column van Viktor Middelkoop: Google-PubMed 2-0. Graag willen wij hierop reageren.
Met Wiki-spieken is niet zo veel mis. De kwaliteit van Wikipedia is vaak vergelijkbaar met de kwaliteit van de dikke boek...en vol medische wijsheid (1, 2), ook al is vastgesteld dat bijv. geneesmiddeleninformatie op Wikipedia onbetrouwbaar is (3). Wij hebben liever een dokter die op zoek gaat naar het antwoord op vragen, dan een dokter die met vragen blijft lopen.
Google is vaak prima voor het vinden van een specifiek artikel of een antwoord op een willekeurige vraag. Wat echter als er controverse bestaat over het onderwerp? Je vindt via Google twee of meer totaal tegenstrijdige uitkomsten? Neem je dan de bovenste, die op die plaats terecht gekomen is via een ondoorgrondelijk algoritme met wie weet, onbetrouwbare of gesponsorde trucs of omdat je vorige week informatie gezocht hebt over een bepaalde vacature? Google wordt steeds "persoonlijker" en houdt rekening met jouw surfgeschiedenis bij het bepalen van de volgorde waarin links worden gepresenteerd. De resultaten zijn daardoor per definitie niet reproduceerbaar (4).
Wanneer je meer literatuur moet vinden, bijvoorbeeld voor een CAT (als AIOS twee keer per jaar!) of een Systematic Review, heb je niets aan Google.
Hoe zit het met het wetenschappelijke broertje, Google Scholar? Het voordeel van de laatste is dat je wetenschappelijke informatie vindt maar wat moet je met 10.000 hits? Inperken zoals dat kan met PubMed kan nauwelijks in Google Scholar.
Zoeken in PubMed is geen "rocket science" maar meer een kwestie van systematisch te werk gaan. Je kunt het jezelf leren, door middel van E-learningmodules die je op onze website kunt vinden of je kunt een keer een afspraak maken met een informatiespecialist. Dan ga je samen zoeken naar literatuur over jouw onderwerp. Er zijn zelfs studenten die het dan net zo verslavend vinden als Wordfeud!!
Karin van der Hoorn
Jessica Langenhoff
José Plevier
Jan Schoones
Walaeus Bibliotheek
LUMC
Postbus 9600
2300 RC Leiden
camvanderhoorn@lumc.nl
1. Haigh CA. Wikipedia as an evidence source for nursing and healthcare students. Nurse Educ.Today 2011; 31:135-9.
2. Judd T,Kennedy G. Expediency-based practice? Medical students' reliance on Google and Wikipedia for biomedical inquiries. Br J Educ Technol 2011;42:351-60.
3. Lavsa SM, Corman SL, Culley CM, Pummer TL. Reliability of Wikipedia as a medication information source for pharmacy students. Curr Pharm Teach Learn 2011;3:154-8.
4. Pariser E. The filter bubble : what the Internet is hiding from you. London: Viking, 2011.